Όταν διαλύματα διαφορετικής συγκέντρωσης διαχωρίζονται με μία ημιπερατή μεμβράνη, τότε καθαρό νερό διέρχεται μέσω της μεμβράνης από το διάλυμα μικρότερης συγκέντρωσης στο πυκνότερο (οσμωτική ροή). Η οσμωτική ροή συνεχίζεται μέχρι να επιτευχθεί κατάσταση ισορροπίας (οσμωτική ισορροπία). Αν ασκήσουμε μία εξωτερική πίεση μεγαλύτερη της οσμωτικής, τότε προκαλούμε αντιστροφή της ροής, δηλαδή ροή μορίων νερού από τη περιοχή του πυκνότερου διαλύματος (διάλυμα αλάτων), προς τη περιοχή του αραιότερου διαλύματος (καθαρού νερού). Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται αντίστροφη όσμωση.
Η επεξεργασία νερού με αντίστροφη όσμωση έχει εφαρμογή κυρίως σε μη πόσιμα υφάλμυρα νερά χαμηλής υφαλμύρινσης (1.500 – 5.000 μς/cm), υψηλής
Οι πισίνες αναλόγως του τρόπου κατασκευής, μπορούν να είναι κλασικές πισίνες μπετού ή προκατασκευασμένες, εξωτερικού ή εσωτερικού χώρου, με γλυκό, υφάλμυρο ή θαλασσινό νερό.
Μέσω μιας χωροταξικής μελέτης όπου μεταξύ των άλλων πρέπει να ληφθούν υπόψιν η ηλιοφάνεια και οι πνέοντες άνεμοι, επιλέγεται το σημείο κατασκευής.
Εξίσου σημαντική είναι και η ηλεκτρολογική μελέτη. Ο ρυθμός ανακυκλοφορίας του νερού της πισίνας είναι η βάση για την επιλογή του βασικού μηχανολογικού εξοπλισμού. Η καρδιά της πισίνας είναι το φίλτρο. Είναι το μηχάνημα που
Ένας παγκόσμια αποδεκτός τρόπος απολύμανσης του νερού είναι η χλωρίωση.
Εφαρμόζετε σε α) πόσιμα νερά β) νερά πισινών γ) νερά από επεξεργασία λυμάτων.
Για τη χλωρίωση χρησιμοποιείτε κατά κύριο λόγο υποχλωριώδες νάτριο (χλώριο) υγρό.
Η προσθήκη χλωρίου μπορεί να γίνει είτε με το χέρι, είτε με αυτόματη δοσομετρική αντλία ρυθμιζόμενης ροής.