Το νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή μας, αλλά και για τη γεωργία, τη κτηνοτροφία και τη βιομηχανία. Αν και το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της γης καλύπτεται από νερό, εν τούτοις ένα μικρό ποσοστό υπόγειου και επιφανειακού νερού μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Συγχρόνως η συνολική κατανάλωση νερού διεθνώς αυξάνεται 2,5% κάθε χρόνο και με ρυθμό διπλάσιο από το ρυθμό αύξησης του πληθυσμού. Ειδικές εκθέσεις του ΟΗΕ προβλέπουν ότι στα επόμενα χρόνια αρκετές χώρες της βόρειας Αφρικής, της μέσης ανατολής και της νότιας Ασίας θα αντιμετωπίσουν προβλήματα λειψυδρίας. Ήδη πολλά ποτάμια έχουν γίνει μήλον της έριδος μεταξύ των κρατών που διασχίζουν, όπως είναι ο Ευφράτης μεταξύ Τουρκίας – Συρίας, ο Νέστος μεταξύ Βουλγαρίας – Ελλάδος, ο Νείλος μεταξύ Αιγύπτου – Σουδάν – Αιθιοπίας.
Οι πλουσιότερες χώρες σε αποθέματα νερού είναι η Σουηδία και η Φιλανδία, ενώ ακολουθούν η Αυστρία, η Ιρλανδία, η Ολλανδία κ.α. Αξιοσημείωτο είναι ότι δύο εύπορες χώρες όπως είναι η Γερμανία και το Βέλγιο ανήκουν στις φτωχότερες
χώρες σε αποθέματα νερού.
Στην Ελλάδα τα υπόγεια αποθέματα μειώνονται συνεχώς ή γίνονται υφάλμυρα, ιδίως σε περιοχές που βρίσκονται κοντά στη θάλασσα. Η υφαλμύρινση συναντάται τόσο στην ηπειρωτική Ελλάδα όσο και στα νησιά. Προβλήματα όμως παρατηρούνται και στη ποιότητα του πόσιμου νερού σε αρκετούς νομούς της Ελλάδος. Η αλόγιστη χρήση λιπασμάτων στις αγροτικές καλλιέργειες έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση των Νιτρικών σε αρκετές περιοχές της χώρας μας. Αυξημένες είναι επίσης σε κάποιες περιοχές και οι τιμές του Σιδήρου και του Μαγγανίου, εξαιτίας των ασβεστολιθικών πετρωμάτων που αντιπροσωπεύουν το 30% της γεωλογικής σύστασης της χώρας μας. Πάντως αποδεδειγμένα το νερό κυρίως της Αθήνας (ΕΥΔΑΠ) βρίσκεται σε πολύ καλύτερα επίπεδα από τις ποιότητες νερών άλλων Ευρωπαϊκών πρωτευουσών.
Βεβαίως η τεχνολογία σήμερα μπορεί να βελτιώσει οποιαδήποτε ποιότητα διαθέσιμου νερού και να παράγει μέσω μηχανημάτων επεξεργασίας νερού οποιαδήποτε ποιότητα πόσιμου νερού ή νερού χρήσης για τη γεωργία τη κτηνοτροφία και τη βιομηχανία.